Usulsüz duvarlara çarpa çarpa
Öğrendim bir ud sesinde
Yağmur yağarken bu şehre
Yalnızlığın binbir pençesinde.
Deva bulmak değildi
Elemim, bir ceriham sınırı mıydı?
Bilmiyorum.
Demek istiyorum…
Dağılmanın, toplayacağı bir gerçek.
Hayal ediyorum.
Bensiz gecelerde uyumak istiyor,
bedenim
Biliyorum.
Harcı ummalı bir çalışma
Gibi görünüyor dışarıdan
Dünya denen cehennem!
Fikirler dağılıyor,
Şen düşüncelerde buluşmak için
Mekan arıyor da beyinler
Ruhsuzluktan yakınıyor!
Ruhsuz da düşünülebiliyor
Bu dönemden öğrendim.
Peki,
Ruhsuz yaşanabiliyor mu?
İnce fikirler,
Sert bakışlar,
Sonsuz heceler,
Kaderin yeni geçilmezi…
0 Yorumlar