AYIN OTUZ İKİSİ -şiir - Murat Şah VURAL

AYIN OTUZ İKİSİ -şiir

 Sekizinci Gün

Çizilmiş sınırların çaylakça süzüldüğü,

Tüylerin, sarhoş bedenlere benzediği

Haftanın sekizinci, ayın otuz ikinci günü

Doğan bir nesildik biz.

Elbet bu kaçak dövüşümüzde

Bir şüphe vardı…

Biz, nasıl kamburlaşmıştık?

Sınırlı tarihi taşımanın bedeli miydi?

Boynumuza asılırken soluklar

Bir kuş debisine sığınmaktı

Zalimce, alttan bakışımız.

Sahi, kambur bedenleri;

dar bakışlı kefenleri

Hangi kavganın kaçışı sunmuştu?

yAşAmAk!

işte üç adımda bir sulh!

Üçlerin limanında sunulan bu oyun

Kimsesiz hecelerin, telifsiz seslerin

Bir bağlantısıydı.

.

.

.

Başkalarının sınırları dışında kaldık biz

Hep sekizinci günü getirmemiz istendi, yedinci güne

Düşman kesildiler tarihe

Bir ihtilaflı adaşlığı arıyorlardı

Bilmedikleri o isim

Bir ütopyadan başkası değildi.

.

Ama biz söz verdik

Usulsüz tarihe ve sınırlara

Ayın otuz ikinci gününü

Tırnaklarımızla kazımaya

Kirlenmemiş belgelerle

Kirlenmiş tarihe.

.

.

Yorum Gönder

0 Yorumlar