Dönmez Çark! -şiir - Murat Şah VURAL

Dönmez Çark! -şiir

 Dönmez dolapların olduğu parklardı

Bir daha göremeyeceğimiz yaşlar

Kimi öylece güler, kimi ağlardı.

Arkasına her döndüğünde

 

”Yaşamak” diyordu delilerden yorgun olanlar

Bu deyiş ne zaman anlam kazanırdı

Dünyadan kaçınca mı, yapışınca mı ona?

Yine  bir soru. Ve yine orada ölüler.

 

Sırtında mezarını taşımak.

Asıl mesele bu değil miydi işte.

Tadım noktalarının en haz vericisiydi..

Yalnızlıkta ve ağır adım atışta

Tek neden oydu.

 

Yollar çıkar, dönmez hiçbiri

Bebekliğe dönmek ister yaşlılar ve ölüler.

Bebekken ölmek, hiçbir sınırın elemi değil

Sahi, başa dönmeden; nasıl bu çark ilerleyecek?

 

Köprülere saygısızlık olsun istemem.

Ne çok hedefim vardı yoksa.

Şeytan olmasa mesela, kabarır mı;

İnsanın, insana; insansızca, insanlıkla

Ve yalanla hizmeti?

Yorum Gönder

0 Yorumlar